Net op zee

Op grond van de Elektriciteitswet 1998 is TenneT aangewezen als de beheerder van het net op zee voor de nieuwe windparken. TenneT zorgt voor de aansluiting van de offshore windparken op het landelijk hoogspanningsnet en voor het transport van de met wind opgewekte elektriciteit. Hiertoe plaatst TenneT in de windenergiegebieden op de Noordzee vanaf 2019 platform. Inmiddels zijn de windparken Borssele met twee platforms, windpark Hollandse Kust (zuid) met twee platforms en Hollandse Kust (noord), Hollandse Kust (west alpha) en Hollandse Kust (west beta)elk met één platform voltooid. Hollandse Kust (noord) was eind 2023 klaar, waarmee alle windparken van Routekaart 2023 nu stroom leveren. TenneT werkt nu aan de platforms voor de windparken van Routekaart 21 gigawatt (ca. 2033). De projecten Nederwiek 1 en 2, en IJmuiden Ver alpha, beta en gamma zijn inmiddels in aanbouw. Het project Nederwiek 3 wordt momenteel voorbereid voor aanvraag van de benodigde vergunningen en windpark Doordewind is in voorbereiding.

Het net op zee bestaat per windpark uit:

een of twee platforms op zee (transformatorstation)
elektriciteitskabels van de platforms door de zeebodem
een vanaf de kust ondergronds naar een nieuw te bouwen transformatorstation
een transformatorstation nabij een bestaand hoogspanningsstation
een (ondergrondse) aansluiting op het hoogspanningsnet

Platforms

Op elk platform van de reeds gerealiseerde projecten van Net op zee kan in totaal een vermogen van 700 MW worden aangesloten. De energie die de windparken opwekken wordt op het platform verzameld en via twee 220 kV-wisselspanningskabels naar een hoogspanningsstation op het vasteland getransporteerd. Deze kabels liggen in de zeebodem. Via het landelijk 380 kV-hoogspanningsnet gaat de windenergie naar de Nederlandse huishoudens.
Voor de windparken die nu en in de toekomst worden aangesloten, gaat het iets anders. Daar wordt de 66 kV wisselstroom die de windturbines opwekken, via converterstations op zee met een vermogen van 2 gigawatt omgezet naar 525 kV gelijkstroom en aan land weer geconverteerd naar 380 kV wisselspanning. Dit wordt gedaan omdat de nieuwe windparken ver uit de kust liggen en het transporteren van elektriciteit in de vorm van gelijkstroom minder verlies oplevert dan via wisselstroom. Gelijkstroomsystemen zijn veel duurder zijn dan wisselstroomsystemen; ondanks dat zijn deze systemen door het betere rendement toch rendabel op grote afstanden.

Zowel de wisselstroomplatforms als de gelijkstroomplatforms zijn gestandaardiseerd. De standaardisatie hiervan zorgt voor een aanzienlijke besparing van de kosten voor ontwikkeling, bouw en onderhoud.

Verkenningen

Eind 2019 is gestart met de Verkenning aanlanding wind op zee (VAWOZ). In deze verkenning wordt onderzocht hoe de energie van windparken op zee die nog gebouwd gaan worden, straks het beste aan land kan worden gebracht. Daarbij wordt gekeken naar de vorm (elektronen of waterstofmoleculen), de wijze van transport (kabel, buis of schip), de route en naar de vraag waar de energie naartoe kan worden gebracht op land. Met VAWOZ wordt de besluitvorming voorbereid voor welke aanlandopties ruimtelijke procedures worden gestart.
VAWOZ heeft betrekking op twee perioden. Voor de eerste periode wordt gekeken naar mogelijkheden om in 2030 extra windenergie aan land te brengen. Deze versnelling is nodig om de klimaatdoelstellingen voor 2030 te kunnen halen en gaat alleen uit van mogelijkheden om de opgewekte windenergie door elektronen aan land te brengen. Daarnaast wordt er ook een verkenning voor de periode 2031-2040 uitgevoerd, waarbij er verder gekeken wordt naar vorm, transport, route en aanlanding.

Lees meer over VAWOZ 2030 onder Verkenning aanlanding wind op zee (VAWOZ) 2030.